A cancha foi un campo de batalla e os xogadores preparábanse para loitar como verdadeiros soldados. O equipo Xiria Carballo viña preparado coas súas armas máis letais e a súa táctica máis férrea, mentres que o equipo Alevín Azul estaba en clara desvantaxe, loitando con baixas e sen as tropas máis valiosas.
Dende o principio do encontro, Xiria Carballo saíu con artillería pesada, derribando ao equipo contrario cos seus impresionantes ataques. A pesar de que Alevín Azul intentou defenderse con todas as súas forzas, a superioridade física do rival e o cansazo e o calor do campo de batalla pasoulles factura e vironse obrigados a retroceder.
O encontro foi de máis a menos, como unha película de guerra épica, pero sen a heroica vitoria ao final. Os de Alevín Azul, aínda loitando con moito coraxe, vironse superados pola superioridade do seu inimigo e sucumbiron ante a abrumadora presión.
Faltaban xogadores importantes no campo de batalla, aqueles que podían ter marcado a diferenza na loita, e iso notouse no resultado final. Alevín Azul rendeuse ante a evidente superioridade de Xiria Carballo, pero non sen antes loitar con dignidade.
Aínda que o resultado non foi o esperado, o partido deixou unha gran lección: ás veces, a batalla pérdese, pero iso non significa que a guerra estea perdida. Alevín Azul pode volver a erguerse e loitar na próxima batalla, coas súas mellores tropas e unha estratexia máis sólida.
Así que, aínda que o partido foi duro e o xogo espeso, os xogadores de Alevín Azul non deben perder a esperanza. Como nas películas de guerra, a vitoria pode estar ao alcance da man, só necesitan seguir loitando con valor e determinación.