MINIBASKET MASCULINA AZUL

A Casa Azul

12 diciembre, 202212 diciembre, 2022 por

Que queres que che diga!! Ninguén lembrará seguramente este grupo, pero presentaronse para representar a España no Eurovisión, perderon a oportunidade en detrimento de Rodolfo Chiquilicuatre. Que lle imos facer, case que lle foi mellor así por que despois triunfaron non só pola música senón polo traballo que oubo detrás deste grupo ficticio que xurdiu en 1999 pero non chegaría ao éxito ate 2008.

A constacía e traballo de Guille Milkyway. levouno ao estrelato sen renunciar á súa idea. E así debemos seguir nós, pouco a pouco chegaran os resultados.

Estas semanas, foron un tanto dificiles para o noso equipo Montrove Azul. Xa non comezou ben fai días cando perdemos posiblemente para toda a tempada a un dos nosos xogadores, que comezaban nesta tempada, Tomás, que tivo un desafortunado accidente na escola.

Dende o clube e os seus compañeiros de equipo, desexamoslle que todo saia ben, e damoslle folgos para a recuperación co desexo de volver velo nas pistas.

Despois de semanas de adestramento e preparación, chegou o día do partido contra os nosos veciños de Cambre, e nos dimos conta de que non tiñamos suficientes xogadores para formar un equipo completo.

A razón desta falta de asistencia foi dobre. Por unha banda, varios xogadores enfermaron e non puidéron vir aos adestramentos. Isto é comprensible, xa que a tempada de gripe é unha época difícil para todos, sumado a que varias familias de xogadores tamén aproveitaran os pontes da constitución para facer planes e non puideron asistir ao adestramento.

Esta falta de asistencia deixounos nunha situación difícil, xa que non tíñamos suficientes xogadores para formar un equipo completo. Despois de moito divagar, decidimos xogar o partido con 3 benxamines, 2 masculinos e 1 feminino, e aínda que fixemos todo o posible, non puidemos evitar a derrota.

Esta situación ensinounos unha valiosa lección: a importancia da asistencia e a responsabilidade no equipo. Aínda que entendemos que poden haber circunstancias que impidan a asistencia ao adestramento, tamén temos que ter en conta o impacto que iso ten no resto do equipo. A partir de agora, imos facer un esforzo adicional para asegurarnos de que todos os xogadores asistan ao adestramento e estean preparados para os partidos. Xuntos, poderemos superar calquera obstáculo e acadar a vitoria.

Montrove Azul 17 Cambre 61

Xogaron por Montrove Azul: Iago, Martín, Diego Jaime, Pajón, Brais, Alvaro, Iván, Jorge, Omar (Premini masculino) e Lucia Sisto (Premini Feminino)

Blancos duros coma una rocha

12 diciembre, 202212 diciembre, 2022 por

Non vou deixar sen música esta crónica, xa que Azul levou o seu videoclip, Blanco leva outro pero con diferente rexistro, que reflexa ate o momento a solidez de conxunto que estase a formar.

A diferenza do Azul, estes poucos foron afectados pola gripe e polas festividades.

Xogamos o derbi contra un dos conxuntos de Sada, Golfiños Sada As Mariñas, o rival como o anterior, moi xoven e novos que están a arrancar neste mundo do baloncesto. O resultado 58-8, KO no inicio da 2ª metade. Aproveitamos para traballar aspectos que por costume non soemos usar moito pola dificultade, e nesta vez esiximos, xa que o encontro estaba solucionado, pois debemos de mellorar para que ante rivais fortes teñamos a habilidade de poder efectuarlos e interiorizar xestos que son importantes ante futuras citas.

A próxima fin de semá, teremos un dos rivais mais fortes do grupo como é Compañía de María, rival que ate o momento conta tamén os seus patidos por vitorias contundentes. Polo que, non debemos de baixar os brazos e seguir adiante coa nosa filosofía de traballo e esforzo.

De seguro que será un encontro bonito e disputado

Vitoria do Branco, derrota do Azul

27 noviembre, 202227 noviembre, 2022 por

250 gr de avea, un vaso de leite e unha mazá dan a enerxía suficiente para erguernos pola maña poñer as nosas zapatillas e ir á panaderia de Iñás e coller unha bola de 1/2 kilo 3 croissants e unha docena de churros. Despois deste copioso almozo, xa tocou subirse ao coche para coller, como xa é costume dende fai tempo por estas datas, camiño da Polideportiva de Agra 2 na Coruña.

Mañá apacible, os raios do sol aparecian timidamente baixo as nubes estratocúmulas, presaxiaba que hoxe non chovería. De camiño, de seguro bos atopastes gran cantidade de ciclistas pola estrada, esa nova raza deportiva que só sae os fin de semana pola mañá (sempre e cando non chova) ao igual que facían cando eran novos pero pola noite, e que sustituiron, o aforrado en cubatas, por unha bicicleta de 4 díxitos. Disfrutando do camiño, sen tráfico, a radio é unha gran compaña, lembrades esa emisora que poñía só música para vellos? pois agora pon uns temazos!!

Xa no pavillón, o conxunto do Alevín Azul era o primeiro en xogar. O rival, Culleredo B. Conxunto que xunto con nós, eran os mais frouxos do grupo, polo que quizais, a esperanza de gañar e competir un encontro nesta fase, non era unha loucura. De feito, penso que nos gañaron non só polos méritos que eles fixeron para facelo, senón polos erros que seguimos comentendo e que oxalá logremos arranxar a medida que pasan as xornadas. O balón, queimanos nas mans, a atención a hora de tomar as normas, regras de xogo, e directrices, fai que entre nos tropecemos e nos molestemos, quizais os maiores rivais neste encontro fósemos nós mesmos, xa que en moitas ocasions, a ansia de querer facer algo, facía que os nosos propios xogadores se molestasen e impedisen avanzar. Moito que mellorar, interiorizar e pulir, polo menos para ter un orde, e unha idea de xogo, e aplicar a técnica individual que traballamos ou intentamos traballar pola semana. O resultado, non reflexa a superioridade real dun conxunto, xa que isto é baloncesto, e hoxe gañas de 20 e mañá perdes. De seguro que para a próxima quenda que nos enfrontemos, non será o mesmo. 54-33 foi o resultado final, onde a diferenza a marcou o 1º e 4º cuarto, o resto foron competidos con marxes de 1 só punto.

Toca traballar, para seguir mellorando, é o unico camiño, e o esforzo non é negociable.

No 2º encontro, pouco que contar, rival novo, con xente de primeiro ano, pechamos o marcador antes do descanso e onde traballamos aspectos de xogo que debemos mellorar para cando nos atopemos a rivais de importancia, como o próximo rival que será o DERBI DAS MARIÑAS( Montrove vs Sada).

Destacar a lesión de Jorge que nos primeiros lances do entrontro, sufriu una escordadura de nocello (como dicia Benito Cores, a pé de campo, na TVG retrasmitindo o encontro da xornada!) que posiblemente o teña un par de días afastado dos adestramentos.

Importante non baixar os brazos, por que non podemos errar, e o traballo e a esixencia debe comezar nos adetramentos, o maior rival sempre somos nos mesmos, porque podemos ser capaces do mellor, como do peor.

A loita e o único camiño

Debut do Alevín Masculino Azul con derrota.

21 noviembre, 202221 noviembre, 2022 por

Cando un traballa moitas veces, e traballa e traballa e traballa, ten moitas posibilidades de obter éxito, non é cuestión de sorte e unha cuestión de traballar, ai moitas veces que a pesar do traballo, non saen. Pero ai outras que saen, senon traballamos non sae ningunha. Nunca debemos tirar a toalla, hai que traballar e traballar, por que nunca se sabe en qué momento as cousas poden comezar a mellorar. Nunca temos que perder a esperanza, por que cando un perde a esperanza, cando un perde o ánimos, acabouse, por que cando perdemos o ánimo perdemos o mellor que temos, que é a actitude, a actitude a maneira de ser. Cando un desanímase pasa de ser unha persoa absolutamente estratosférica unha persoa do montón, de ser una persoa brillante, a unha persoa mediocre, xa hai moita xente pola vida a nivel mediocre, non por que o sexan, ninguen quere ser mediocre, senón, por problema de ánimo e actitude.

Na vida o importante non está no que nos ocorre por que non o controlamos. O importante está como afrontamos o que nos ocorre. Neste encontro vivimos un momento no que todos tivemos diferentes emocións, rabía, enfado, frustración , angustia, ansiedade, resignación. Somos humanos, senon seriamos sociópatas, non podemos evitar o que sentimos pero sí podemos escoller como o enfocamos. Sempre temos que ter o ánimo dous pasos por diante do medo.

O debut destes rapaces, foi duro (pecharonnos o marcador pouco despois da volta do descanso) cun rival que non é da nosa liga, nun grupo que tampouco é da nosa liga, pero dende logo, serve para formarnos e ver a realidade dos rivais e a nosa propia, do que debemos de cambiar para chegar a competir. Moitos deles debutaron por primeira vez neste deporte, e ainda mais podemos falar, debutaron facendo por primeira vez deporte. O camiño é longo, e o mellorar, pasa por nós mesmos, polo traballo diario, esforzo e actitude.

Xogaron por Montrove Azul: Emilio, Martín, Diego, Tomás, Pazos, Formoso, Pajón, Brais, Alvaro, Iván e Iago.