Tardou en chegar, pero chegou. Chegou contra o conxunto de A Laracha, un rival que non tivo o seu día, pero tamén por que nós non lle deixamos.
Encontro igualado nos primeiros compases do xogo, no que ningún dos conxuntos lograba dominar o xogo, e as imprecisións e falta de acerto era a tónica dos primeiros 2 cuartos, ainda así partiamos cunha lixeira vantaxe sobre eles.
Esa vantaxe, mais a motivación dos rapaces na que se vían con posibilidades de gañar, deulles folgos para centrarse mais nas súas responsabilidades e facer unha boa defensa e ser mais verticais o aro (cousa que nos anteriores encontros costounos moito) e lograr nos derradeiros cuartos superar en todos os aspectos o rival que ainda sendo superado, loitou ate o final facendo que os nosos tivesen que esforzarse para lograr esa ansiada primeira vitoria.
Toca seguir traballando, toca coller moral e centrarse no que fixemos ben para potencialo, e correxir erros que contra outros conxuntos nos penalizarán mais, e así poder disfrutar do baloncesto nesta fase, que de seguro nos traerá mais ledicias.
Noraboa rapaces pola primeira de moitas!! A seguir loitando!!
Deu comezo a derradeira fase. Estamos xa no remate final da tempada, e cada encontro xa é unha final.
Esta fin de semana, xogamos a primeira, contra Básquet Coruña. Un encontro no que os rapaces, seguiron demostrando que son un conxunto a batir, todos os que xogan contra nós, veñen motivados, pero nós, tamén saimos motivados. Esa motivación de ter o premio de fin de tempada, de disfrutar do baloncesto o mais alto nivel. Como decía Andrés do Barro na súa canción «O Tren que me leva pola beira do Miño / me leva, me leva polo meu camiño / e vai andando pasiño a pasiño / e vaime levando cara ao meu destiño».
Pasiño a pasiño, pola beira do rio, é como imos nós. Ate o momento xa pasamos a primeira estación, quédanos 3, e cada unha será mais complicada ca outra, pero sempre teremos que ir con seguridade e boa letra.
No tocante o encontro contra BCA, decir que os rapaces están a xogar a bó nivel, reflexo da intensidade dos adestramentos, da concentración e da madurez que está a florecer nas almas de eses » Pequenos tolos baixiños».
Os dous primeiros cuartos, ritmo alto, intensidade defensiva, e ataques rápidos a través dos pases e verticalidade o aro. O resto dos cuartos, con xá todo decidido, traballo de outros aspectos que debemos mellorar, ou potenciar mellor dito, pero en xeral, moi bó traballo.
A seguinte xornada, descansamos, pero o 29-30 de abril ainda por decidir, teremos a seguinte final contra un vello e competitivo rival xa de sobra conocido, Esclavas que de seguro que quererá vingarse da derradeira derrota contra nós, e da sufrida nesta fase contra un rival directo coma é Santa Maria do Mar.
«Un xogador gaña partidos, un equipo gaña campionatos» Michael Jordan
Saudacións, amigos da area. Saturni die epica erat in coliseum. O sábado foi un día épico no coliseo do Agra 2, onde os guerreiros mini de Montrove Branco enfrontáronse nun encontro de baloncesto aos veciños de Golfiños Sada. E vaia partido que foi!
Dende o primeiro cuarto, o equipo de Montrove Branco dominaba aos gladiadores de Golfiños Sada. Cunha defensa sólida coma un muro de ladrillos romanos e unha ofensiva áxil como unha lexión de centurións, os nosos rapaces puxéronse rapidamente en cabeza cun parcial de 19-2. Os rapaces de Golfiños Sada estaban tan sorprendidos que parecían ter sido emboscados por un grupo de bárbaros.
Sen embargo, os gladiadores de Golfiños Sada non se renderon tan facilmente. No segundo cuarto, comezaron a loitar con máis ferocidade e lograron reducir a diferenza cun parcial de 6-9. Os nosos guerreiros mini deronse conta de que non estaban a tratar con novatos, senón con guerreiros experimentados.
O terceiro cuarto foi o máis emocionante de todos. Ambos os equipos loitaron cunha intensidade que faría que o propio Maximus Decimus Meridius se emocionara. O parcial de 15-15 foi un verdadeiro festín para os espectadores, que non podían deixar de aplaudir e animar aos seus gladiadores.
Pero o equipo de Montrove Branco agarrouse á súa vantaxe . Cunha combinación de forza, velocidade e astucia, os nosos guerreiros mini lograron aumentar a súa vantaxe á medida que o tempo pasaba. Os rapaces de Golfiños Sada loitaron con valentía, pero finalmente foron vencidos a pesar de gañar o derradeiro parcial do encontro.
Ao final, o resultado foi unha vitoria contundente para os guerreiros de Montrove Branco, cun marcador que non reflexa a extrema igualdade que tivo o encontro. Pero non hai dúbida de que os rapaces de Golfiños Sada son uns verdadeiros gladiadores, que xogaron con moita intensidade e agresividade. De feito, chegáronse a ter 22 faltas, o que demostra que non estaban dispostos a deixarse vencer sen loitar.
En definitiva, foi un partido que fixo que o público se emocionara, que fixo que os xogadores se superaran e que fixo que todos se sentisen como se foran parte da acción. Así que, se algunha vez precisas dun bo espectáculo deportivo, vén ao coliseo do Agra 2 e verás aos gladiadores mini en acción!
En vésperas de Entroido, chegamos ao ecuador das competición para os conxuntos do Alevíns Masculinos. Finiquitando a súa participación no grupo 2.1 da liga Local con diferentes sortes.
O Alevín Branco, segue con pé firme para ascender ao grupo 1 da liga local, e comezará a loitar contra conxuntos do seu nivel, que de seguro lles pondrán en moitas dificultades para a competición.
O derradeiro encontro desta fase foi contra un coñecido e veciño Culleredo B, co cal xa tivemos a ocasión de xogar un amigable en vésperas de Nadal, e o resultado foi a favor nosa con ampla diferenza, consolidando así o gran nivel que os xogadores están a demostrar nos adestramentos.
Pola contra, o Alevín Azul, finou a súa participación no grupo 2 con outra derrota, pero apreciase a melloría en moitos dos xogadores, e as novas incorporacións ainda teñen que adaptarse e coller forma para dar o mellor de sí. Agora, debemos seguir traballando, xa que descenderemos 2 grupos e enfrontarémonos contra conxuntos do noso nivel, e poderemos competir, e de seguro que comenzaremos a ter algunha vitoria tan necesitada para que os rapaces consigan ese toque de moral que fará que aumente esa intensidade que tanto precisamos.
Agora, toca disfrutar o entroido, pero lembrar que os adestramentos seguen , e que estas semanas que non temos encontros, aproveitaremos para pulir conceptos básicos e evitar que as filloas, as orellas e os cocidos non pensen en nos para futuros encontros.
2º enfrontamento contra un rival que o teremos hasta na sopa, xa que está a seguir os nosos pasos moi preto, rival complicado e que está a mellorar en todos os aspectos do xogo, e que de seguro estará ahí competindo ate o final.
Este segundo encontro comezou moi activo e rápido con un tanteo no xogo do 1º cuarto de 22 puntos para nós e 13 para o rival. Un resultado para un só cuarto un tanto elevado, e que presaxaría un encontro divertido e igualado. O 2º cuarto a defensa comezou a ter protagonismo e o tanteo abultado do primeiro cuarto reduciuse á metade na que non se permitía correr como ao principio, e os rivais xa estaban mais centrados na defensa que arrastraria ate o 3º onde só se anotaron 6 unicos puntos.
O final do acontecido no derradeiro cuarto antes do descanso, persistiría no comezo da 2ª metade. Os equipos competían, e as distancias eran mínimas, provocábanse erros no ataque, estaba caro anotar, pero os de Montrove coseguían con accións individuais e unha boa defensa seguir ampliando diferezas.
No derradeiro cuarto, xa cansos, se deu pé a rotacións, e a agresividade defensiva favorecía un final trabado que sacou adiante o equipo colexial por 2 puntos.
Gran sensación por parte dos nosos xogadores, bó xogo e centrados, deixando ver que todos os xogadores que temos poden suplir o mal día que poida ter algún compañeiro.
A seguir traballando, estamos a piques de rematar a metade da tempada, e agora chega o bó onde todos os encontros van ser competidos e complicados.
Xogaron por Montrove: Pedro, Nico García, Elexpe, Pablo Fernández, Patiño, Noah, Echeverría, Jorge, Adrián Vázquez e Pablo Cofán.
Seguimos en construcción, esta fin de semana xogamos nunha nova ubicación e con un novo integrante do equipo. Esta vez, só tuvemos 2 baixas(unha no derradeiro momento), e non tivemos que tirar de benxamines para completar a convocatoria.
O rival, un coñecido, o Culleredo B, que demostrou a súa melloría con respecto ao anterior enfrentamento con nós.
Todo parecía que ia ser un encontro disputado, xa que nos 2 primeiros cuartos os conxuntos sairon fríos e pouco atinados en defensa e ainda menos en ataque onde parecía que nós non atinábamos nin na piscina. No terceiro e ao regresar do descanso, chegou una desconcentración que tivemos ao principio, e Culleredo comezou a correr e atinar os pases entre os seus xogadores o que facía que anotasen sen oposición por parte nosa, e facendo que se fosen tanto no marcador que o encontro parecía sentenciar a pechar o marcador.
No quinto cuarto, pelexamos, dimos pases, corremos e incluso defendimos, e logramos gañar un cuarto por primeira vez esta temporada, e con ampla ventaxa que podería ser moito mais senon fose por que os derradeiros minutos quedamos fundidos e aproveitaron os de Culleredo a reducir esa diferencia en 3 puntos.
Xa o derradeiro cuarto, cansos do esforzo do anterior cuarto e con algunha rotación, competimos o mellor que puidemos e dentro das nosas posibilidades, pechando un encontro que antoxaba o principio competido, pero que os despistes e a inexperiencia nos lastrou o resto dos minutos.
Só queda seguir traballando, quedar co bó sabor de boca dos minutos que xogamos ben, que tivemos actitude, que defendemos axeitadamente. Non ai outro camiño que seguir traballando para mellorar, os resultados chegaran de seguro, mañá non, pero a tempada ainda non está pola metade, e quédanos moitos encontros que de seguro farán as ledicias dos rapaces e os pais que ides a velos xogar.
Nunca temos que perder a esperanza, nunca perder os ánimos, por que cando perdemos o ánimo perdemos o mellor que temos, que é a actitude, a actitude a maneira de ser.
Xogaron por Montrove Azul: Julián(debut), Emilio, Nico Castro, Martín, Iago, Diego J, Formoso, Pajón, Brais e Iván.
Esta fin de semana, destacouse por eventos de nivel mundial. Arxentina foi campiona do mundo de Fútbol, Chris Bumsted proclamouse por terceira vez consecutiva campion de MrOlympia 2022, o Alevín Blanco quixo sumarse a festa gañando o seu encontro contra Compañía de María B e á súa vez logrou o ascenso a grupo 2 da súa competición.
Esta vitoria lograda o manten como invicto na competicíon, declarandose un conxunto sólido e candidato a facer algo importante.
Ainda así, non debemos de baixar os brazos, debemos aproveitar estas vacacions para seguir adestrando e correxindo errores e potenciar as nosas virtudes.
Non haberá «descanso», xa que espéranos para comezar o ano, o Torneo de Viveiro, no que todos os rapaces tanto do Branco coma o Azul xuntos, participaran ante rivais de entidade, e que de seguro que nos servirá para coller experiencia e facer piña como conxunto e clube.
Tamén destacar que para despois de reis, o clube organiza un 3×3 en Carral, e que de seguro, os rapaces o pasaran ben e aprenderán o que é unha competición 3×3, unha competición que cada ano gaña mais adeptos a este deporte.
Que queres que che diga!! Ninguén lembrará seguramente este grupo, pero presentaronse para representar a España no Eurovisión, perderon a oportunidade en detrimento de Rodolfo Chiquilicuatre. Que lle imos facer, case que lle foi mellor así por que despois triunfaron non só pola música senón polo traballo que oubo detrás deste grupo ficticio que xurdiu en 1999 pero non chegaría ao éxito ate 2008.
A constacía e traballo de Guille Milkyway. levouno ao estrelato sen renunciar á súa idea. E así debemos seguir nós, pouco a pouco chegaran os resultados.
Estas semanas, foron un tanto dificiles para o noso equipo Montrove Azul. Xa non comezou ben fai días cando perdemos posiblemente para toda a tempada a un dos nosos xogadores, que comezaban nesta tempada, Tomás, que tivo un desafortunado accidente na escola.
Dende o clube e os seus compañeiros de equipo, desexamoslle que todo saia ben, e damoslle folgos para a recuperación co desexo de volver velo nas pistas.
Despois de semanas de adestramento e preparación, chegou o día do partido contra os nosos veciños de Cambre, e nos dimos conta de que non tiñamos suficientes xogadores para formar un equipo completo.
A razón desta falta de asistencia foi dobre. Por unha banda, varios xogadores enfermaron e non puidéron vir aos adestramentos. Isto é comprensible, xa que a tempada de gripe é unha época difícil para todos, sumado a que varias familias de xogadores tamén aproveitaran os pontes da constitución para facer planes e non puideron asistir ao adestramento.
Esta falta de asistencia deixounos nunha situación difícil, xa que non tíñamos suficientes xogadores para formar un equipo completo. Despois de moito divagar, decidimos xogar o partido con 3 benxamines, 2 masculinos e 1 feminino, e aínda que fixemos todo o posible, non puidemos evitar a derrota.
Esta situación ensinounos unha valiosa lección: a importancia da asistencia e a responsabilidade no equipo. Aínda que entendemos que poden haber circunstancias que impidan a asistencia ao adestramento, tamén temos que ter en conta o impacto que iso ten no resto do equipo. A partir de agora, imos facer un esforzo adicional para asegurarnos de que todos os xogadores asistan ao adestramento e estean preparados para os partidos. Xuntos, poderemos superar calquera obstáculo e acadar a vitoria.
Montrove Azul 17 Cambre 61
Xogaron por Montrove Azul: Iago, Martín, Diego Jaime, Pajón, Brais, Alvaro, Iván, Jorge, Omar (Premini masculino) e Lucia Sisto (Premini Feminino)
Non vou deixar sen música esta crónica, xa que Azul levou o seu videoclip, Blanco leva outro pero con diferente rexistro, que reflexa ate o momento a solidez de conxunto que estase a formar.
A diferenza do Azul, estes poucos foron afectados pola gripe e polas festividades.
Xogamos o derbi contra un dos conxuntos de Sada, Golfiños Sada As Mariñas, o rival como o anterior, moi xoven e novos que están a arrancar neste mundo do baloncesto. O resultado 58-8, KO no inicio da 2ª metade. Aproveitamos para traballar aspectos que por costume non soemos usar moito pola dificultade, e nesta vez esiximos, xa que o encontro estaba solucionado, pois debemos de mellorar para que ante rivais fortes teñamos a habilidade de poder efectuarlos e interiorizar xestos que son importantes ante futuras citas.
A próxima fin de semá, teremos un dos rivais mais fortes do grupo como é Compañía de María, rival que ate o momento conta tamén os seus patidos por vitorias contundentes. Polo que, non debemos de baixar os brazos e seguir adiante coa nosa filosofía de traballo e esforzo.
250 gr de avea, un vaso de leite e unha mazá dan a enerxía suficiente para erguernos pola maña poñer as nosas zapatillas e ir á panaderia de Iñás e coller unha bola de 1/2 kilo 3 croissants e unha docena de churros. Despois deste copioso almozo, xa tocou subirse ao coche para coller, como xa é costume dende fai tempo por estas datas, camiño da Polideportiva de Agra 2 na Coruña.
Mañá apacible, os raios do sol aparecian timidamente baixo as nubes estratocúmulas, presaxiaba que hoxe non chovería. De camiño, de seguro bos atopastes gran cantidade de ciclistas pola estrada, esa nova raza deportiva que só sae os fin de semana pola mañá (sempre e cando non chova) ao igual que facían cando eran novos pero pola noite, e que sustituiron, o aforrado en cubatas, por unha bicicleta de 4 díxitos. Disfrutando do camiño, sen tráfico, a radio é unha gran compaña, lembrades esa emisora que poñía só música para vellos? pois agora pon uns temazos!!
Xa no pavillón, o conxunto do Alevín Azul era o primeiro en xogar. O rival, Culleredo B. Conxunto que xunto con nós, eran os mais frouxos do grupo, polo que quizais, a esperanza de gañar e competir un encontro nesta fase, non era unha loucura. De feito, penso que nos gañaron non só polos méritos que eles fixeron para facelo, senón polos erros que seguimos comentendo e que oxalá logremos arranxar a medida que pasan as xornadas. O balón, queimanos nas mans, a atención a hora de tomar as normas, regras de xogo, e directrices, fai que entre nos tropecemos e nos molestemos, quizais os maiores rivais neste encontro fósemos nós mesmos, xa que en moitas ocasions, a ansia de querer facer algo, facía que os nosos propios xogadores se molestasen e impedisen avanzar. Moito que mellorar, interiorizar e pulir, polo menos para ter un orde, e unha idea de xogo, e aplicar a técnica individual que traballamos ou intentamos traballar pola semana. O resultado, non reflexa a superioridade real dun conxunto, xa que isto é baloncesto, e hoxe gañas de 20 e mañá perdes. De seguro que para a próxima quenda que nos enfrontemos, non será o mesmo. 54-33 foi o resultado final, onde a diferenza a marcou o 1º e 4º cuarto, o resto foron competidos con marxes de 1 só punto.
Toca traballar, para seguir mellorando, é o unico camiño, e o esforzo non é negociable.
No 2º encontro, pouco que contar, rival novo, con xente de primeiro ano, pechamos o marcador antes do descanso e onde traballamos aspectos de xogo que debemos mellorar para cando nos atopemos a rivais de importancia, como o próximo rival que será o DERBI DAS MARIÑAS( Montrove vs Sada).
Destacar a lesión de Jorge que nos primeiros lances do entrontro, sufriu una escordadura de nocello (como dicia Benito Cores, a pé de campo, na TVG retrasmitindo o encontro da xornada!) que posiblemente o teña un par de días afastado dos adestramentos.
Importante non baixar os brazos, por que non podemos errar, e o traballo e a esixencia debe comezar nos adetramentos, o maior rival sempre somos nos mesmos, porque podemos ser capaces do mellor, como do peor.
Debe estar conectado para enviar un comentario.