677 51 82 91

Avda María Pita 22

baloncesto@advalleinclan.es

Alevínmasculino

Maña desafortunada para Azul

por

Boas tardes, amigos do deporte. Hoxe temos que falar dunha desafortunada actuación do equipo Montrove Azul. Descendeu dúas categorías e agora está a loitar por atopar o seu lugar nesta competición. Neste último encontro, enfrontouse a un equipo moi semellante a nós, Dominicos, e a verdade é que a actuación foi cando menos mellorable.

Os rapaces non parecían ter clara a idea de cómo xogar, a falta de concentración e intensidade foi diferente á de certos adestramentos, quizais que fose a primeira hora do Sábado tivo algo que ver. As esperanzas de que ao descender duas categorias, facian crer que podían gañar o encontro ou algún encontro, pero sen facer nada non se consegue nada, e o traballo hai que facelo, a loita e a intensidade hai que sacala fora en cada momento.

Non hai escusas para unha actuación cando menos mellorable . Os rapaces tiñan que dar o 110% en cada intre, pero parecía que ainda estaban na cama. É evidente que hai moito traballo que facer se queren conseguir esa ansiada victoria que estou seguro que merecemos.

Dito isto, tamén hai que lembrar que isto é só un encontro. Non hai que botar a perder todo o traballo por causa dunha mala actuación. Hai que aprender das derrotas e traballar duro para mellorar na próxima. Todo pasa polos adestramentos e a intensidade ca que se adestra.

Así que, ánimo rapaces! Non é fácil loitar nunha liga tan competitiva, pero co traballo duro e a determinación, podedes conseguir competir a bó nivel e poder chegar a conseguir a ansiada vitoria que o baloncesto vos debe. Non vos desanimedes, e seguide traballando duro para mellorar en cada partido. Aínda tedes moito que demostrar, e estou seguro de que o faredes.

Gladiators!!

por

Saudacións, amigos da area. Saturni die epica erat in coliseum. O sábado foi un día épico no coliseo do Agra 2, onde os guerreiros mini de Montrove Branco enfrontáronse nun encontro de baloncesto aos veciños de Golfiños Sada. E vaia partido que foi!

Dende o primeiro cuarto, o equipo de Montrove Branco dominaba aos gladiadores de Golfiños Sada. Cunha defensa sólida coma un muro de ladrillos romanos e unha ofensiva áxil como unha lexión de centurións, os nosos rapaces puxéronse rapidamente en cabeza cun parcial de 19-2. Os rapaces de Golfiños Sada estaban tan sorprendidos que parecían ter sido emboscados por un grupo de bárbaros.

Sen embargo, os gladiadores de Golfiños Sada non se renderon tan facilmente. No segundo cuarto, comezaron a loitar con máis ferocidade e lograron reducir a diferenza cun parcial de 6-9. Os nosos guerreiros mini deronse conta de que non estaban a tratar con novatos, senón con guerreiros experimentados.

O terceiro cuarto foi o máis emocionante de todos. Ambos os equipos loitaron cunha intensidade que faría que o propio Maximus Decimus Meridius se emocionara. O parcial de 15-15 foi un verdadeiro festín para os espectadores, que non podían deixar de aplaudir e animar aos seus gladiadores.

Pero o equipo de Montrove Branco agarrouse á súa vantaxe . Cunha combinación de forza, velocidade e astucia, os nosos guerreiros mini lograron aumentar a súa vantaxe á medida que o tempo pasaba. Os rapaces de Golfiños Sada loitaron con valentía, pero finalmente foron vencidos a pesar de gañar o derradeiro parcial do encontro.

Ao final, o resultado foi unha vitoria contundente para os guerreiros de Montrove Branco, cun marcador que non reflexa a extrema igualdade que tivo o encontro. Pero non hai dúbida de que os rapaces de Golfiños Sada son uns verdadeiros gladiadores, que xogaron con moita intensidade e agresividade. De feito, chegáronse a ter 22 faltas, o que demostra que non estaban dispostos a deixarse vencer sen loitar.

En definitiva, foi un partido que fixo que o público se emocionara, que fixo que os xogadores se superaran e que fixo que todos se sentisen como se foran parte da acción. Así que, se algunha vez precisas dun bo espectáculo deportivo, vén ao coliseo do Agra 2 e verás aos gladiadores mini en acción!

Ecuador para os Alevíns Masculinos

por

En vésperas de Entroido, chegamos ao ecuador das competición para os conxuntos do Alevíns Masculinos. Finiquitando a súa participación no grupo 2.1 da liga Local con diferentes sortes.

O Alevín Branco, segue con pé firme para ascender ao grupo 1 da liga local, e comezará a loitar contra conxuntos do seu nivel, que de seguro lles pondrán en moitas dificultades para a competición.

O derradeiro encontro desta fase foi contra un coñecido e veciño Culleredo B, co cal xa tivemos a ocasión de xogar un amigable en vésperas de Nadal, e o resultado foi a favor nosa con ampla diferenza, consolidando así o gran nivel que os xogadores están a demostrar nos adestramentos.

Pola contra, o Alevín Azul, finou a súa participación no grupo 2 con outra derrota, pero apreciase a melloría en moitos dos xogadores, e as novas incorporacións ainda teñen que adaptarse e coller forma para dar o mellor de sí. Agora, debemos seguir traballando, xa que descenderemos 2 grupos e enfrontarémonos contra conxuntos do noso nivel, e poderemos competir, e de seguro que comenzaremos a ter algunha vitoria tan necesitada para que os rapaces consigan ese toque de moral que fará que aumente esa intensidade que tanto precisamos.

Agora, toca disfrutar o entroido, pero lembrar que os adestramentos seguen , e que estas semanas que non temos encontros, aproveitaremos para pulir conceptos básicos e evitar que as filloas, as orellas e os cocidos non pensen en nos para futuros encontros.

O esforzo non é negociable.

O Alevín Branco compite e gaña o seu encontro ante un combativo Esclavas

por

2º enfrontamento contra un rival que o teremos hasta na sopa, xa que está a seguir os nosos pasos moi preto, rival complicado e que está a mellorar en todos os aspectos do xogo, e que de seguro estará ahí competindo ate o final.

Este segundo encontro comezou moi activo e rápido con un tanteo no xogo do 1º cuarto de 22 puntos para nós e 13 para o rival. Un resultado para un só cuarto un tanto elevado, e que presaxaría un encontro divertido e igualado. O 2º cuarto a defensa comezou a ter protagonismo e o tanteo abultado do primeiro cuarto reduciuse á metade na que non se permitía correr como ao principio, e os rivais xa estaban mais centrados na defensa que arrastraria ate o 3º onde só se anotaron 6 unicos puntos.

O final do acontecido no derradeiro cuarto antes do descanso, persistiría no comezo da 2ª metade. Os equipos competían, e as distancias eran mínimas, provocábanse erros no ataque, estaba caro anotar, pero os de Montrove coseguían con accións individuais e unha boa defensa seguir ampliando diferezas.

No derradeiro cuarto, xa cansos, se deu pé a rotacións, e a agresividade defensiva favorecía un final trabado que sacou adiante o equipo colexial por 2 puntos.

Gran sensación por parte dos nosos xogadores, bó xogo e centrados, deixando ver que todos os xogadores que temos poden suplir o mal día que poida ter algún compañeiro.

A seguir traballando, estamos a piques de rematar a metade da tempada, e agora chega o bó onde todos os encontros van ser competidos e complicados.

Xogaron por Montrove: Pedro, Nico García, Elexpe, Pablo Fernández, Patiño, Noah, Echeverría, Jorge, Adrián Vázquez e Pablo Cofán.

Alevín Azul cae ante Culleredo B

por

Seguimos en construcción, esta fin de semana xogamos nunha nova ubicación e con un novo integrante do equipo. Esta vez, só tuvemos 2 baixas(unha no derradeiro momento), e non tivemos que tirar de benxamines para completar a convocatoria.

O rival, un coñecido, o Culleredo B, que demostrou a súa melloría con respecto ao anterior enfrentamento con nós.

Todo parecía que ia ser un encontro disputado, xa que nos 2 primeiros cuartos os conxuntos sairon fríos e pouco atinados en defensa e ainda menos en ataque onde parecía que nós non atinábamos nin na piscina. No terceiro e ao regresar do descanso, chegou una desconcentración que tivemos ao principio, e Culleredo comezou a correr e atinar os pases entre os seus xogadores o que facía que anotasen sen oposición por parte nosa, e facendo que se fosen tanto no marcador que o encontro parecía sentenciar a pechar o marcador.

No quinto cuarto, pelexamos, dimos pases, corremos e incluso defendimos, e logramos gañar un cuarto por primeira vez esta temporada, e con ampla ventaxa que podería ser moito mais senon fose por que os derradeiros minutos quedamos fundidos e aproveitaron os de Culleredo a reducir esa diferencia en 3 puntos.

Xa o derradeiro cuarto, cansos do esforzo do anterior cuarto e con algunha rotación, competimos o mellor que puidemos e dentro das nosas posibilidades, pechando un encontro que antoxaba o principio competido, pero que os despistes e a inexperiencia nos lastrou o resto dos minutos.

Só queda seguir traballando, quedar co bó sabor de boca dos minutos que xogamos ben, que tivemos actitude, que defendemos axeitadamente. Non ai outro camiño que seguir traballando para mellorar, os resultados chegaran de seguro, mañá non, pero a tempada ainda non está pola metade, e quédanos moitos encontros que de seguro farán as ledicias dos rapaces e os pais que ides a velos xogar.

Nunca temos que perder a esperanza, nunca perder os ánimos, por que cando perdemos o ánimo perdemos o mellor que temos, que é a actitude, a actitude a maneira de ser.

Xogaron por Montrove Azul: Julián(debut), Emilio, Nico Castro, Martín, Iago, Diego J, Formoso, Pajón, Brais e Iván.

Azul segue en formación

por

Derradeiro encontro do ano para Azul, o cal non puido materializar con unha vitoria que de seguro chegará nalgun momento, o importante é seguir traballando, esforzarse nos adestramentos, e ser un equipo solidario no que todos aportemos dentro das nosas virtudes e minimizar as carencias.

En cada encontro sacamos e descubrimos cousas novas, somos capaces de descubrir os roles que podemos aportar ao noso conxunto, e os resultados dos adestramentos bos saen á luz en momentos do encontro. Ainda así non está a ser suficiente, e temos que aprender a manter a concentración para ser constantes e poder competir cada día tanto nos partidos coma nos adestramentos.

Esperemos que o próximo grupo poidamos competir a bó nivel e lograr esa vitoria que tanto necesitamos para poder coller confianza que tanto necesitamos para ter os folgos suficientes e seguir creendo no traballo diario.

Branco remata ano con Vitoria e Ascenso de grupo

por

Esta fin de semana, destacouse por eventos de nivel mundial. Arxentina foi campiona do mundo de Fútbol, Chris Bumsted proclamouse por terceira vez consecutiva campion de MrOlympia 2022, o Alevín Blanco quixo sumarse a festa gañando o seu encontro contra Compañía de María B e á súa vez logrou o ascenso a grupo 2 da súa competición.

Esta vitoria lograda o manten como invicto na competicíon, declarandose un conxunto sólido e candidato a facer algo importante.

Ainda así, non debemos de baixar os brazos, debemos aproveitar estas vacacions para seguir adestrando e correxindo errores e potenciar as nosas virtudes.

Non haberá «descanso», xa que espéranos para comezar o ano, o Torneo de Viveiro, no que todos os rapaces tanto do Branco coma o Azul xuntos, participaran ante rivais de entidade, e que de seguro que nos servirá para coller experiencia e facer piña como conxunto e clube.

Tamén destacar que para despois de reis, o clube organiza un 3×3 en Carral, e que de seguro, os rapaces o pasaran ben e aprenderán o que é unha competición 3×3, unha competición que cada ano gaña mais adeptos a este deporte.

Vitoria do Branco, derrota do Azul

por

250 gr de avea, un vaso de leite e unha mazá dan a enerxía suficiente para erguernos pola maña poñer as nosas zapatillas e ir á panaderia de Iñás e coller unha bola de 1/2 kilo 3 croissants e unha docena de churros. Despois deste copioso almozo, xa tocou subirse ao coche para coller, como xa é costume dende fai tempo por estas datas, camiño da Polideportiva de Agra 2 na Coruña.

Mañá apacible, os raios do sol aparecian timidamente baixo as nubes estratocúmulas, presaxiaba que hoxe non chovería. De camiño, de seguro bos atopastes gran cantidade de ciclistas pola estrada, esa nova raza deportiva que só sae os fin de semana pola mañá (sempre e cando non chova) ao igual que facían cando eran novos pero pola noite, e que sustituiron, o aforrado en cubatas, por unha bicicleta de 4 díxitos. Disfrutando do camiño, sen tráfico, a radio é unha gran compaña, lembrades esa emisora que poñía só música para vellos? pois agora pon uns temazos!!

Xa no pavillón, o conxunto do Alevín Azul era o primeiro en xogar. O rival, Culleredo B. Conxunto que xunto con nós, eran os mais frouxos do grupo, polo que quizais, a esperanza de gañar e competir un encontro nesta fase, non era unha loucura. De feito, penso que nos gañaron non só polos méritos que eles fixeron para facelo, senón polos erros que seguimos comentendo e que oxalá logremos arranxar a medida que pasan as xornadas. O balón, queimanos nas mans, a atención a hora de tomar as normas, regras de xogo, e directrices, fai que entre nos tropecemos e nos molestemos, quizais os maiores rivais neste encontro fósemos nós mesmos, xa que en moitas ocasions, a ansia de querer facer algo, facía que os nosos propios xogadores se molestasen e impedisen avanzar. Moito que mellorar, interiorizar e pulir, polo menos para ter un orde, e unha idea de xogo, e aplicar a técnica individual que traballamos ou intentamos traballar pola semana. O resultado, non reflexa a superioridade real dun conxunto, xa que isto é baloncesto, e hoxe gañas de 20 e mañá perdes. De seguro que para a próxima quenda que nos enfrontemos, non será o mesmo. 54-33 foi o resultado final, onde a diferenza a marcou o 1º e 4º cuarto, o resto foron competidos con marxes de 1 só punto.

Toca traballar, para seguir mellorando, é o unico camiño, e o esforzo non é negociable.

No 2º encontro, pouco que contar, rival novo, con xente de primeiro ano, pechamos o marcador antes do descanso e onde traballamos aspectos de xogo que debemos mellorar para cando nos atopemos a rivais de importancia, como o próximo rival que será o DERBI DAS MARIÑAS( Montrove vs Sada).

Destacar a lesión de Jorge que nos primeiros lances do entrontro, sufriu una escordadura de nocello (como dicia Benito Cores, a pé de campo, na TVG retrasmitindo o encontro da xornada!) que posiblemente o teña un par de días afastado dos adestramentos.

Importante non baixar os brazos, por que non podemos errar, e o traballo e a esixencia debe comezar nos adetramentos, o maior rival sempre somos nos mesmos, porque podemos ser capaces do mellor, como do peor.

A loita e o único camiño

Debut do Alevín Masculino Azul con derrota.

por

Cando un traballa moitas veces, e traballa e traballa e traballa, ten moitas posibilidades de obter éxito, non é cuestión de sorte e unha cuestión de traballar, ai moitas veces que a pesar do traballo, non saen. Pero ai outras que saen, senon traballamos non sae ningunha. Nunca debemos tirar a toalla, hai que traballar e traballar, por que nunca se sabe en qué momento as cousas poden comezar a mellorar. Nunca temos que perder a esperanza, por que cando un perde a esperanza, cando un perde o ánimos, acabouse, por que cando perdemos o ánimo perdemos o mellor que temos, que é a actitude, a actitude a maneira de ser. Cando un desanímase pasa de ser unha persoa absolutamente estratosférica unha persoa do montón, de ser una persoa brillante, a unha persoa mediocre, xa hai moita xente pola vida a nivel mediocre, non por que o sexan, ninguen quere ser mediocre, senón, por problema de ánimo e actitude.

Na vida o importante non está no que nos ocorre por que non o controlamos. O importante está como afrontamos o que nos ocorre. Neste encontro vivimos un momento no que todos tivemos diferentes emocións, rabía, enfado, frustración , angustia, ansiedade, resignación. Somos humanos, senon seriamos sociópatas, non podemos evitar o que sentimos pero sí podemos escoller como o enfocamos. Sempre temos que ter o ánimo dous pasos por diante do medo.

O debut destes rapaces, foi duro (pecharonnos o marcador pouco despois da volta do descanso) cun rival que non é da nosa liga, nun grupo que tampouco é da nosa liga, pero dende logo, serve para formarnos e ver a realidade dos rivais e a nosa propia, do que debemos de cambiar para chegar a competir. Moitos deles debutaron por primeira vez neste deporte, e ainda mais podemos falar, debutaron facendo por primeira vez deporte. O camiño é longo, e o mellorar, pasa por nós mesmos, polo traballo diario, esforzo e actitude.

Xogaron por Montrove Azul: Emilio, Martín, Diego, Tomás, Pazos, Formoso, Pajón, Brais, Alvaro, Iván e Iago.

Nos vamos A Estrada…

por

Non existirá unha crónica que chegue a describir, o acontecer épico que onte tivo lugar no Polideportivo de Agra 2 na Coruña, e mais dende a derradeira crónica feita deste servidor, que inspirado pola ledicia, o sol e unha boa comida debaixo dun galpón nun restaurante da Capital de Galicia chegou a plasmar produto da súa imaxinación como se de Manolo Rivas se tratase, (quizais por que estaba ao meu carón tomando unha cunca de viño).

Volvendo ao noso (xa desde Oleiros), a cita tivo unha tarde fermosa, calorosa, as rúas contiguas tinguidas de branquíazul, non por nós, xogaba á mesma hora o Depor, pero era presaxio de que algo bo ia suceder, a afección non defraudou, tanto Betanceiros como Oleirenses acudiron á cita como se de final de Euroliga se tratase, non merecía menos, para algúns e mais a isa idade, a sensación é esa…(falo con coñecemento de causa), a afección xogou un papel importante, para darlle o ambiente merecido, como non podia ser doutra maneira, «que duda cabe», parafraseando a Arsenio Iglesias » o Zorro de Arteixo», moi presente esta semana na miña testa.

Os rapaces, grandes protagonistas, ámbolos conxuntos, ai que dicilo si ou si, estiveron á altura para dar un encontro espectacular, cheo de emoción ate o final con acción e canastras espectaculares, con descubrimentos nos momentos claves, e serios moi serios asumindo cada un o seu labor. Traballo en equipo, traballo de todo o ano, plasmado con harmonía e repoñéndonos a altibaixos e bloqueos mentais que grazas a accións e reinvidicacións de certos xogadores soupemos liberarnos para poñer terra de por medio. Terra, que quizais, non reflexa a igualdade exacta dos conxuntos, pero si a madurez e seriedade de sobrepoñerse dos xogadores. Premio, a criterio deste servidor, merecido para os rapaces.
Agora, toca como dí o Título desta crónica, A Estrada, onde se citarán os gañadores das distintas delegacións zonais, estar alí é un premio, e ímolo gozar (tanto nenos como os non tan nenos…) e con nos, as rapazas do feminino, reflexo do bó facer de todos os adestradores do clube, xogadores e familias que fan que este clube esté onde está, aquí ai futuro!!

Hala hala hala, nos vamos a la Estrada ( Presi Chema dixit)

Chema paga los helados…

error: Content is protected !!